Mál 15 2007

Ár 2007, föstudaginn 21. desember, var haldinn fundur í úrskurðarnefnd lögmanna að Álftamýri 9, Reykjavík. Mættir voru undirritaðir nefndarmenn.

 Fyrir var tekið mál nr. 15/2007:

  D

gegn

E, hdl., o.fl.

 og kveðinn upp svohljóðandi

 Ú R S K U R Ð U R :

 Í erindi D, kæranda, mótteknu á skrifstofu Lögmannafélags Íslands þann 9. október 2007, er kvartað yfir vinnubrögðum E, hdl., og lögmannsstofunni F, kærðu, vegna starfa við innheimtu á víxli fyrir kæranda á árunum 2004 og 2005.

  Í tilefni af erindi kæranda var af hálfu úrskurðarnefndar lögmanna ritað bréf til hans þann 15. október 2007, þar sem gerð var grein fyrir lögbundnu hlutverki nefndarinnar samkvæmt lögum nr. 77/1998, um lögmenn, og jafnframt að nefndin vísaði kvörtun frá ef lengri tími en eitt ár væri liðinn frá því kostur var á að koma henni á framfæri.

 Bent var á að samkvæmt erindinu ætti kæruefnið rætur sínar að rekja til atvika er gerðust á árunum 2004 og 2005, síðast með niðurfellingu gjaldþrotaskiptabeiðni á hendur víxilskuldara á dómþingi Héraðsdóms O þann x. nóvember 200x. Af þessu yrði ekki annað ráðið en að tæplega tvö ár hafi liðið frá því ástæða gat verið fyrir því að að kvarta yfir vinnubrögðum kærðu og þar til erindi kæranda barst nefndinni. Af því tilefni og þar sem það gæti varðað frávísun málsins samkvæmt 1. mgr. 27. gr. lögmannalaga væri kæranda gefinn kostur á að upplýsa nefndina um hvort einhver sérstök atvik hefðu valdið því að kvörtuninni hefði ekki verið komið á framfæri við nefndina fyrr en með bréfi kæranda til hennar.

 Samkvæmt tölvupósti lögmanns kæranda, dags. 23. nóvember 2007, kaus hann að svara ekki fyrirspurn nefndarinnar.

 Niðurstaða.

 Úrskurðarnefnd lögmanna starfar samkvæmt ákvæðum lögmannalaga, nr. 77/1998. Um valdsvið nefndarinnar er nánar kveðið í 5. kafla laganna.

 Samkvæmt 1. mgr. 27. gr. lögmannalaga getur sá sem telur lögmann hafa í starfi sínu gert á sinn hlut með háttsemi, sem stríði gegn lögum eða siðareglum lögmanna, lagt fyrir úrskurðarnefnd lögmanna kvörtun á hendur lögmanninum. Nefndin vísar kvörtun frá sér ef lengri tími en eitt ár er liðið frá því að kostur var á að koma henni á framfæri, sbr. 2. málsliður 1. mgr. 27. greinar.

 Samkvæmt erindi kæranda áttu þau atvik, sem kæra hans laut að, sér stað á árinu 2004 og fram til loka nóvember 2005. Auk þess ritaði kærandi bréf til tryggingafélags kærðu þann 5. september 2006 og krafði um bætur úr starfsábyrgðartryggingu þeirra. Tryggingafélagið svaraði erindinu í bréfi, dags. 4. október 2006, þar sem bótaskyldu var hafnað.

 Þegar kærandi sendi nefndinni erindi sitt voru liðin tæplega 2 ár frá því innheimtutilraunum kærðu fyrir kæranda lauk. Þá var liðið rúmlega ár frá því hann krafði tryggingafélag kærðu um bætur úr starfsábyrgðartryggingu þeirra. Miða verður við að ekki síðar en við það tækifæri hafi kærandi talið eitthvað vera athugavert við vinnubrögð kærðu. Tímasetning á svari tryggingafélagsins skiptir ekki máli í þessu sambandi.

 Þegar af þeirri ástæðu, að meira en eitt ár var liðið frá því kærandi átti þess kost að koma erindi sínu á framfæri, og með vísan til 2. málsliðar 1. mgr. 27. gr. lögmannalaga nr. 77/1998, ber að vísa kvörtun þessari frá nefndinni.

Ú R S K U R Ð A R O R Ð :

 Erindi kæranda, D, er vísað frá.

 ÚRSKURÐARNEFND LÖGMANNA