Mál 30 2022

Mál 30/2022

Ár 2023, fimmtudaginn 26. janúar, var haldinn fundur í úrskurðarnefnd lögmanna.

Fyrir var tekið mál nr. 30/2022:

A lögmannsstofa

gegn

B ehf. og C

og kveðinn upp svofelldur

Ú R S K U R Ð U R :

Úrskurðarnefnd lögmanna barst þann 28. september 2022 erindi D lögmanns fyrir hönd sóknaraðila, A lögmannsstofu, en það lýtur að kröfum á hendur varnaraðilum, B ehf., og C, á grundvelli veittrar lögmannsþjónustu.

Við móttöku erindis sóknaraðila var litið svo á af hálfu nefndarinnar að ágreiningur kynni að vera á milli aðila um rétt til endurgjalds eða fjárhæð þess vegna starfa lögmanna hjá sóknaraðila í þágu varnaraðila, sbr. 1. mgr. 26. gr. laga nr. 77/1998. Með bréfum nefndarinnar, dags. 10. október og 14. nóvember 2022, var varnaraðilum því veitt færi á að skila inn greinargerð vegna erindis sóknaraðila. Varnaraðilar létu málið ekki til sín taka fyrir nefndinni og var það því tekið til úrskurðar á grundvelli fyrirliggjandi gagna.

Málsatvik og málsástæður

I.

Sóknaraðili hefur lagt málið fyrir nefndina á grundvelli ógreidds reiknings fyrir lögmannsstörf í þágu varnaraðila. Er málatilbúnaðurinn reistur á því að varnaraðili C, sem mun vera fyrirsvarsmaður B ehf., hafi stofnað til reikningsviðskipta við sóknaraðila og að á grundvelli þess réttarsambands hafi lögmenn sóknaraðila gætt hagsmuna varnaraðila í nánar tilgreindu dómsmáli. Er á meðal málsgagna að finna umboð sóknaraðila til hagsmunagæslu vegna málsins en varnaraðili C undirritaði þau fyrir hönd varnaraðila B ehf. dagana 31. ágúst og 14. september 2021. Lýsir sóknaraðili því einnig að við lok réttarsambands aðila og uppgjör hafi varnaraðilar neitað að greiða fyrir störf sóknaraðila.

Á meðal málsgagna er að finna greinargerðardrög og drög að yfirmatsbeiðni, dags. 1. og 4. nóvember 2021, sem lögmenn sóknaraðila unnu í þágu varnaraðila B ehf. vegna málsins nr. […] sem rekið var fyrir Héraðsdómi […]. Jafnframt því liggur fyrir hlutlæg mat sóknaraðila vegna málsins, sem mun hafa verið sent til varnaraðila þann 4. nóvember 2021, þar sem forsögu málsins og atvikum var meðal annars lýst. Jafnframt því var tiltekið í erindinu það hlutlæga mat sóknaraðila að ekki væri grundvöllur til þess að fara lengra með málið án verulegs tilkostnaðar fyrir varnaraðilann B ehf. Ef vilji væri hins vegar til að halda málarekstrinum áfram af hálfu varnaraðilans þyrfti að millifæra 500.000 krónur inn á fjárvörslureikning sóknaraðila.

Á meðal málsgagna eru einnig innheimtuviðvaranir og innheimtubréf sem beint var til varnaraðila dagana 4. janúar og 3. ágúst 2022 vegna ógreiddra krafna samkvæmt útgefnum reikningum sóknaraðila. Bera málsgögn ekki með sér að varnaraðilar hafi brugðist sérstaklega við þeim áskorunum sóknaraðila um greiðslu undirliggjandi krafna.

II.

Sóknaraðili krefst þess að nefndin úrskurði að varnaraðila B - verktaka ehf. beri að greiða útistandandi kröfu sóknaraðila vegna lögmannsstarfa. Er þess jafnframt krafist að varnaraðila C verði gert að greiða kröfuna, in solidum, með varnaraðila B ehf. Er vísað til þess að umbjóðandi sóknaraðila hafi verið varnaraðili C, vegna hagsmuna sinna og tengsla við varnaraðila B ehf. Þar sem félagið hafi verið stefndi í dómsmálinu sé rétt að báðir aðilar beri in solidum ábyrgð á skuld varnaraðila C.

Sóknaraðili vísar til þess að reikningur vegna lögmannsstarfa í þágu varnaraðila og samkvæmt þeirra beiðni hafi ekki verið greiddur þrátt fyrir áskoranir og innheimtuaðgerðir. Nemi fjárhæð reikningsins 596.193 krónum með vöxtum til 3. ágúst 2022 og innheimtukostnaði.

Um forsögu málsins er vísað til þess að varnaraðilar hafi stofnað til reikningsviðskipta við sóknaraðila vegna lögmannsþjónustu. Samkvæmt því réttarsambandi hafi lögmenn hjá sóknaraðila annast hagsmunagæslu í þágu varnaraðila af kostgæfni og heilindum. Við lok réttarsambands aðila og uppgjör hafi varnaraðilar neitað að greiða viðkomandi reikning.

Sóknaraðili byggir á að samninga beri að halda. Séu varnaraðilar í skuld við sóknaraðila sem þeim beri að greiða. Hafi innheimtuaðgerðir ekki borið árangur og greiðsluáskorunum sem beint hafi verið til varnaraðila ekki verið svarað. Sé sóknaraðili því nauðbeygður til að leita atbeina nefndarinnar.

Sóknaraðili vísar til þess að varnaraðili C hafi leitað til hans með beiðni um aðstoð við endurupptöku dóms sem þá hafi nýlega fallið gegn félagi í hans eigu, þ.e. B ehf. Hafi varnaraðili C verið persónulega í ábyrgð fyrir þeim fjármunum sem varnaraðili B ehf. hafi verið dæmt til þess að greiða. Hafi verið um útivistardóm að ræða en varnaraðili C upplýst að dómurinn væri kolrangur enda hefði hann ekki náð að grípa til varna og sýna og sanna mál sitt. Lýsir sóknaraðili því að varnaraðilinn hafi einnig upplýst að hann hefði fjölda sönnunargagna undir höndum, sem ekki hafi legið til grundvallar dómi héraðsdóms. Af þeim væri ljóst að varnaraðilar hefðu verið hafðir fyrir rangri sök. Væri þar einkum um að ræða hljóðupptökur af símtölum við stefnendur í viðkomandi máli.

Sóknaraðili vísar til þess að dómsmálið hafi verið endurupptekið og að í kjölfar þess hafi lögmenn stofunnar tekið að sér hagsmunagæslu í málinu samkvæmt beiðni varnaraðila C. Þegar komið hafi að greinargerðarskrifum hafi alltaf staðið á varnaraðilum að skila af sér upptökunum svo hægt yrði að dikta þær upp og leggja fram í dómi. Af þeim sökum hafi þurft að óska eftir viðbótarfresti til framlagningar greinargerðar. Lýsa sóknaraðilar því að slíkt hafi endurtekið sig uns ekki hafi verið hægt að fá frekari fresti hjá dómstólnum. Þrátt fyrir ítrekaðar áskoranir, áminningar og viðvaranir frá sóknaraðila um afleiðingar þess að skila upptökunum ekki af sér, hafi ekki orðið úr þeim áætlunum varnaraðila.

Sóknaraðili vísar til þess að varnaraðili C hafi verið upplýstur um að ekki væri grundvöllur til að halda málarekstrinum áfram. Hafi varnaraðili C neitað að undirrita minnisblað sóknaraðila þar sem þær upplýsingar hafi komið fram. Varnaraðilinn hafi þó svarað tölvubréfi sóknaraðila þar sem minnisblaðið hafi verið sett sem viðhengi og sanni það að varnaraðilinn hafi verið meðvitaður um afstöðu lögmanna hjá sóknaraðila.

Varðandi sameiginlega ábyrgð varnaraðila á greiðslu útgefins reiknings sóknaraðila vísar sóknaraðili til dóms Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. E-7771/2020 og dóms Hæstaréttar í máli nr. 191/1974.

III.

Varnaraðilar hafa ekki látið málið til sín taka fyrir nefndinni.

Niðurstaða

                                                                          I.

Í 1. málsl. 1. mgr. 26. gr. laga nr. 77/1998 er kveðið á um að ef lögmann greinir á við umbjóðanda sinn um rétt til endurgjalds fyrir störf sín eða fjárhæð þess geti annar þeirra eða þeir báðir lagt málið fyrir úrskurðarnefnd lögmanna. Er slíkt hið sama áréttað í 1. tölul. 3. gr. reglna um meðferð mála fyrir úrskurðarnefnd lögmanna þar sem tiltekið er að hlutverk nefndarinnar sé að fjalla um ágreining á milli lögmanns og umbjóðanda hans um þóknun lögmanns, þ.e. rétt hans til endurgjalds fyrir störf sín og um fjárhæð endurgjaldsins, enda sé ágreiningnum skotið til nefndarinnar af öðrum hvorum málsaðila eða báðum.

Líkt og rakið er í málsatvikalýsingu að framan lagði sóknaraðila málið fyrir nefndina á grundvelli ógreidds reiknings vegna lögmannsstarfa í þágu varnaraðila. Við móttöku erindis sóknaraðila var litið svo á af hálfu nefndarinnar að ágreiningur kynni að vera á milli aðila um umkrafið endurgjald vegna lögmannsstarfa og var varnaraðilum því veitt færi á að láta málið til sín taka og skila greinargerð vegna þess. Kom ekki til slíks af hálfu varnaraðila. Skal í því samhengi tekið fram að varnaraðilum bar engin slík skylda til að svara erindum nefndarinnar og láta þannig málið til sín taka ólíkt því sem á við um lögmenn, sbr. 3. mgr. 43. gr. siðareglna lögmanna.

Svo sem fyrrgreindar heimildir bera með sér er skilyrði þess að unnt sé að leggja mál fyrir nefndina sem lýtur að endurgjaldi eða fjárhæð þess vegna starfa lögmanna í þágu umbjóðanda að ágreiningur sé á milli aðila um slíkt efni. Hvað það skilyrði varðar er ekki fullnægjandi að mati nefndarinnar að vísa til þess að útgefinn reikningur vegna lögmannsstarfa sé ógreiddur enda getur svo verið án þess að sérstakur ágreiningur sé í reynd á milli lögmanns og umbjóðanda um endurgjaldið eða fjárhæð þess. Getur greiðsludráttur umbjóðanda vegna útgefinna reikninga lögmanna þannig t.d. stafað af peningaleysi eða greiðsluþroti án þess að ágreiningur sé til staðar um réttmæti endurgjaldsins.

Samkvæmt málsgögnum sendi sóknaraðili innheimtuviðvörun til varnaraðila B ehf. þann 4. janúar 2022 vegna skuldar samkvæmt reikningum sem gjaldféllu 1. nóvember og 1. desember 2021. Var í innheimtuviðvöruninni jafnframt gerð grein fyrir tveimur innborgunum varnaraðilans inn á kröfurnar, þ.e. dagana 31. ágúst og 10. nóvember 2021. Bera málsgögn einnig með sér að sóknaraðili hafi sent innheimtubréf til varnaraðila C þann 3. ágúst 2022 en í því var lýst að um væri að ræða kröfu vegna lögfræðiráðgjafar sem hefði verið á gjalddaga þann 2. desember 2021.

Af málsgögnum verður ekki séð að varnaraðilar hafi hreyft nokkrum athugasemdum gagnvart sóknaraðila vegna útgefinna reikninga og þess áskilda endurgjalds vegna lögmannsstarfa sem þeir taka til. Er einnig tiltekið í málatilbúnaði sóknaraðila fyrir nefndinni að varnaraðilar hafi ekki svarað þeim greiðsluáskorunum sem til þeirra hafi verið beint.

Samkvæmt því sem hér hefur verið rakið verður hvorki leitt af málsgögnum né málatilbúnaði sóknaraðila að ágreiningur sé á milli hans og varnaraðila um rétt til endurgjalds eða fjárhæð þess samkvæmt útgefnum reikningi vegna lögmannsstarfa, sbr. 1. mgr. 26. gr. laga nr. 77/1998. Þegar af þeirri ástæðu brestur nefndina vald til að þess að taka til greina kröfur sóknaraðila í málinu. Með skírskotan til þess verður að vísa málinu í heild sinni frá nefndinni.

Ú R S K U R Ð A R O R Ð :

Máli þessu er vísað frá nefndinni.

ÚRSKURÐARNEFND LÖGMANNA

Kristinn Bjarnason, formaður

Einar Gautur Steingrímsson

Valborg Þ. Snævarr

Rétt endurrit staðfestir

________________________

Sölvi Davíðsson